-
1 marnować
(-uję, -ujesz); perf; z-; vt* * *ipf.waste, fritter away; marnować siły waste one's energy; marnować czas waste time, fritter away time, trifle, burn the daylight; (o czasie, pieniądzach) squander, dissipate, misspend; marnować czyjś czas waste sb's time, give sb the runaround; pot. jack l. jerk sb around; marnować sobie życie waste one's life.ipf.1. (= zaniedbywać się) languish, waste away; marnujesz się w tej pracy you're above this sort of work, this sort of work is beneath you.2. (= psuć się) deteriorate, go to waste.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > marnować
См. также в других словарях:
czas — m IV, D. u, Ms. czassie; lm M. y 1. zwykle blm «nieprzerwany ciąg chwil, trwania; jedna z podstawowych (obok przestrzeni) form bytu materii» Drogocenny, wolny, zajęty, stracony czas. Czas mija, płynie, upływa, leci, pędzi, ucieka. Czas leczy,… … Słownik języka polskiego
bałamucić — ndk VIa, bałamucićcę, bałamucićcisz, bałamucićuć, bałamucićcił, bałamucićcony 1. «starać się pozyskać czyjeś (zwykle kobiety) względy, zawracać komuś głowę; flirtować, kokietować» Bałamucić dziewczynę. Bałamucić cudzą żonę. 2. «wprowadzać w błąd; … Słownik języka polskiego
